LACMA / Wikimedia Commons / CC0
Naast de stoel is de tafel misschien wel de oudste meubelvorm. Het is zeker een van de meest veelzijdige stijlen, variërend van delicaat en mobiel tot massief en ceremonieel. Tafels zijn vaak de belangrijkste exemplaren van een bepaalde stijl, tijdperk of meubelontwerper.
Antieke tafelstijlen
Er zijn hoofdzakelijk twee categorieën antieke tafels: accenttafels en eettafels. De volgende lijst bevat de meest voorkomende soorten antieke tafels die u waarschijnlijk tegenkomt in de wereld van verzamelobjecten. Hoewel de vormen mogelijk eeuwen teruggaan, blijven de meeste tegenwoordig gebruikelijk en zijn ze te vinden in zowel antieke als moderne versies.
Illustratie: The Spruce / Ran Zheng
Butler's table: Dit type accenttafel is ontstaan als een licht, draagbaar type meubel in de 18e eeuw. Het bestaat uit een dienblad en een opvouwbare standaard. Het is de antieke versie van de huidige tv-dienbladtafel.
Vlindertafel: deze tafel met klapblad en poortpoot is een kleinere tafel die wordt gebruikt om te dineren en die zich waarschijnlijk aan het begin van de 18e eeuw in Amerika heeft ontwikkeld. De term "vlinder" verwijst naar de vleugelvormige beugels die de bladeren omhoog houden wanneer ze in gebruik zijn.
Console- of steuntafel: Een consoletafel heeft één vlakke, rechte zijde die tegen een muur wordt geplaatst. De andere kant van de tafel kan behoorlijk sierlijk zijn. Console- of piertafels uit de late 17e eeuw waren accenttafels die aan de muur waren bevestigd en die visueel deden denken aan een pier die uit het ene uiteinde van het land in het water steekt.
Demilune-tafel: de naam van deze accenttabel verwijst naar de vorm. Demilune betekent "halve maan" in het Frans. Deze tafel heeft de vorm van een halve cirkel of heeft een blad dat naar beneden valt om een volledige cirkel te vormen wanneer deze wordt opgetild. Deze tafels werden tegen een muur opgeborgen en werden naar de kamer verplaatst om waar nodig te dienen.
Poortpoottafel: deze handige eettafel met klapblad heeft poten die naar buiten zwaaien (als een poort) om bladeren te ondersteunen wanneer een grotere tafel nodig is. Deze tafels worden vaak gebruikt in kleinere ruimtes en kunnen tegen een muur worden opgeborgen en als accenttafels worden gebruikt wanneer ze niet worden gebruikt om te dineren.
Guéridon-tafel: Deze Franse tafeltjes uit het midden van de 17e eeuw werden oorspronkelijk gebruikt als kandelaars, vaak in paren, en vaak met zuilvormige of lichaamsfiguren. Ze hebben meestal een ronde of ovale bladachtige bovenkant. De term "gueridon" was een woord dat de Afrikaanse dienaren van die tijd beschreef, die soms ook werden gebruikt als de lichamelijke figuren in het tafelontwerp.
Paar Gueridon-tafels uit de Tweede Keizerrijk De Agostini Picture Library / Getty Images in Lodewijk XVI-stijl
Hutch-tafel: vaak stoelentafels genoemd, de bladen klappen omhoog en vergrendelen zodat het tafelblad de rugleuning is en de basis de zitting. De basis heeft vaak een lade voor opslag, vandaar de verwijzing naar "hok" in de naam. Deze eettafels dateren uit de middeleeuwen, hoewel deze vorm in het begin van de 17e eeuw werd geperfectioneerd en tot het begin van de 19e eeuw populair bleef in Engeland en Amerika als ruimtebesparend, multifunctioneel meubilair.
Kang-tafel: dit type lange, lage accenttafel kan worden gebruikt als een moderne cocktailtafel. Ze dateren uit de Ming-dynastie van de jaren 1300 en werden oorspronkelijk in China gebruikt op een kang of een verhoogd platform om te slapen of te ontspannen.
Pembroke-tafel: een Pembroke-tafel is een kleine accenttafel die draagbaar is met kleine bladen die aan elke kant kunnen worden neergeklapt. Oorspronkelijk daterend uit het midden van de 18e eeuw in Engeland, zijn deze tafels meestal rechthoekig met afgeronde hoeken. De kleine blaadjes zorgen voor veelzijdigheid in gebruik als bijzettafeltje of als kleine serveertafel wanneer ze worden verhoogd.
Theetafel: theetafels werden gebruikt voor theepresentaties in een tijd dat thee een duur handelsartikel was voorafgaand aan de Amerikaanse revolutie. Deze kleine, vierkante tafels werden uit de weg opgeborgen en vervolgens naar het midden van de kamer verplaatst als het tijd was voor theeservies.
Piecrust-tafel: Piecrust-accenttafels hebben meestal drie poten en ronde bladen. Het hout langs de rand van het blad is op een decoratieve manier gekrompen, het lijkt op een taartbodem. Piecrust-tafels waren populair tijdens de Queen Anne- en Chippendale-periodes en werden vaak gebruikt om thee te serveren.
Schraagtafel: Dit type tafel dateert uit de middeleeuwen. Ze hebben rechthoekige toppen die op twee of meer schragen zitten. Aan het begin van de 20e eeuw was er een heropleving van deze stijl tijdens de American Arts and Crafts Movement. Deze tafels zijn tegenwoordig gebruikelijk in kamers in boerderijstijl of in landelijke keukenstijlen.